به سُخره می نگرم گرد و خاکِ پای علی را!
اگر در آوَرَد امروز ، خود ادای علی را!
بگو به مدّعیِ خیره سر به حیله نشاید،
توان گرفت دراین روزگار جای علی را!
که گریه می کند امروز تا قیامِ قیامت
اگر به تن کند از هرطرف عبای علی را!
ردای عدل جز او در قد و قواره ی کس نیست
مگر که رو کند از پشتِ پرده تای علی را!
چه بود عاقبتِ ساحران و موسی عمران ،
اگر نداشت درآن داستان عصای علی را؟!
علی ست آینه ی ذاتِ حق نمای محمد
کجا دهد حلبی جلوه ی صفای علی را؟!
مرا چو ذرّه ی بی اختیار و مست رهاکرد
همانکه ساخت به تدبیر ، کهربای علی را!
حسین جنتی